Rukiye bint Muhammed (Arapça: رقية بنت محمد; d. yaklaşık 601, Mekke - ö. 624, Medine), İslam peygamberi Muhammed'in ve ilk eşi Hatice bint Hüveylid'in kızıdır. İslam tarihinde önemli bir figürdür ve hayatı, erken dönem İslam toplumu ve aile yapısı hakkında bilgiler sunmaktadır.
Rukiye'nin doğum tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte, yaklaşık 601 yılında Mekke'de doğduğu tahmin edilmektedir. Peygamber Muhammed'in en büyük kızı olduğu düşünülmektedir. İslam öncesi dönemde Ebu Leheb'in oğlu Utbe bin Ebu Leheb ile evlendirilmiştir. Ancak Muhammed'in peygamberliğini ilan etmesi ve İslam'ı yaymaya başlamasıyla birlikte, Ebu Leheb ve ailesi İslam'a karşı sert bir tutum sergilemiştir. Bu durum üzerine Utbe, Rukiye'den boşanmıştır.
Daha sonra Rukiye, Osman bin Affan ile evlenmiştir. Osman İslam'ı kabul eden ilk kişilerdendir ve Peygamber Muhammed'in yakın sahabelerindendir.
Rukiye ve Osman bin Affan, İslam'ın ilk dönemlerinde Mekke'deki baskılardan kaçarak Habeşistan'a hicret eden ilk Müslümanlar arasındadır. Daha sonra Mekke'ye geri dönmüşler ve ardından Medine'ye hicret etmişlerdir.
Rukiye, Bedir Savaşı sırasında Medine'de hastalanmış ve 624 yılında vefat etmiştir. Bedir Savaşı'nın zafer haberi Medine'ye ulaştığında, Rukiye'nin vefatı gerçekleşmiştir. Osman bin Affan, Rukiye'nin hastalığı nedeniyle Bedir Savaşı'na katılamamıştır.
Rukiye'nin Abdullah adında bir oğlu olmuştur, ancak Abdullah küçük yaşta vefat etmiştir.
Rukiye bint Muhammed, İslam tarihindeki önemli kadın figürlerinden biridir. Onun hayatı, İslam'ın ilk dönemlerindeki zorlukları, hicretleri ve aile bağlarının önemini göstermektedir. Ayrıca, Osman bin Affan gibi önemli bir sahabe ile evli olması, onun İslam tarihindeki yerini daha da pekiştirmektedir. Rukiye'nin hayatı, Müslümanlar için sabır, fedakarlık ve inanç konularında bir örnektir.